Vleeskleurige of oranjebruine, gebolde tot uitgespreide hoed (Ø 3-8 cm) met fijnvezilig gestreepd oppervak.
Lamellen vrij ver uiteen, bleek vleeskleurig, wat langs de steel aflopend. Sporen wit.
Steel bovenaan gekleurd als de hoed, onderaan bleker, smaller naar de basis toe, met fijnvlokkig of vezelig oppervlak.
Vlees wit, ruikt en smaakt meelachtig. Eetbaar maar geziend de zeldzaamheid, niet plukken.
Groeit op kalkhoudende lemige boden op strooisel in loof- en gemengde bossen, vooral bij eiken (augustus - oktober). In Nederland uiterst zeldzaam (NRL: ernstig bedreigd).
Fam.: Hygrophoracea
(Foto: Ger Bogaers).
 Eetbaar  |
